Ne zamandır yazıcam bu yazıyı ama biraz sakinleşmeyi bekledim çünkü sıcağı sıcağına yazsaydım bu yazıyı yazının başına +18 ibaresi koymak zorunda kalıcaktık.Çünkü benim hayal bile edemediğim küfürleri yazabilirdim buraya..
Bayramın 2.günü bakırköye gittim hayatımda ilk defa,garip ama gerçek.İşlerimi hallettim eve dönüyorum arkadaşımla,bayram diye daha yürümesini yeni yeni sökenler bile atmış kendini dışarıya,öyle kalabalık.İğrenirim kalabalıktan herkes ayrı telden çalar,sahildeymişçesine yürüyenler,telefonla konuşurken kahkahalara boğulanlar filan yani 'potansiyel katil' edasıyla yürüyorum onların arasında.Bir anda gözüme bişi takıldı kaldırımın kenarında..
Mendilci kız..
Ama öyle bildiğimiz dilencilerden,su satanlardan yada o lanet gül satan yılışıklardan değil.Öyle olmadığını o kadar belli ediyo ki,pişkin pişkin önündeki mendilleri satmaya çalışmıyor.Çökmüş dizlerinin üstüne,sermiş önüne selpakları,sesi bile çıkmıyor,öyle bir çabası yok çünkü belliki zorla orda oturuyor.Kim oturttu onu bilmiyorum ama onun bile tanımadığı akrabalarına küfür ettim o anda çünkü o adi insan kızın üstüne bide okul önlüğü giydirmiş..Sanki okula gönderiyormuş gibi, sanki kızını okutuyormuş gibi.Eminim o kız hayatında hiç okula gitme amacıyla giymemiştir o önlüğü.Kızın belkide hayali o önlüğü giyip okula gitmek.
Önlüğü görünce çıldırdım,nasıl sömürüyo duygumuzu o kızı oraya oturtan.Ailesinin günahını almak istemiyorum,belki babası yatalaktır belki hiç babasını görmemiştir, annesinin kazandığı yetmiyordur vs. Bunlar umrumda değil çünkü o kızın yeri orası değil,istemiyo orayı,orda oturup mendil satmayı.Zaten satmıyoda,önlüğü gören para atıyo.
O anda istedimki,bulsam bu kızı buraya oturtan şerefsizi,giydirsem önlüğü ona,sat ulan pezevenk sat,orası senin yerin...
O kalabalıkta,o tozda çamurda sen sat bakalım..
Umrumda değil ya ailesinin durumu.Ne yaparlarsa yapsınlar,hangi kötü yola düşüyosa düşsünler,annesi neyini veriyosa versin ama hiçbirisinin bedelini o kız ödememeli.O kaldırımda oyun oynamalı,gülmeli,eğlenmeli.Mendil satmak neymiş lan..Mendil satanları aşağılamıyorum ama o kızın işi mendil satmak değil,hele o parayı eve verip yardımcı olmak hiç değil.
O kız orda olmamalı,millet orda yürürken ayaklarıyla son anda ezmekten kurtardığı kız olmamalı o.
Bu işin kaşarı olmuş satıcılardan olsaydı belkide bu kadar zoruma gitmezdi o kızın durumu ama o kadar mutsuzki orda olduğundan.Para verenlere,yüzünü kaldırıpta bakamıyo bile.
O hayalini süsleyen önlük, bir giydimi bir daha hiç çıkartmak istemeyeceği o önlük şimdi kızın gözünde, basit, mavi bir kumaş parçası...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder