Yüce ramazan bayramına girdiğimiz bugünü tüm islam alemine hayırlara vesile olması dileğiyle yazıma başlıyorum.
Ramazan ayına kadar insan hem nefsi hemde şeytanla sınanmaktadır. Bir hayır yapmak istese bu iki düşman hemen sözü kendi eline alıp o hayırdan geri döndürmek ister.Bu nedenledir ki üzerindeki yük ikiyken bire düşürülmüş olan bu ayda insan nefsiyle baş başa kalmış ve büyük bi yük olan şeytan bağlanmıştır.
Ramazan ayı bilindiği gibi üzerimize farz kılınmış olan orucun tutulduğu aydır. Kendimizi sahurdan Akşam ezanına kadar yemeden içmeden keser ve bu sayede hem aç ve açıktakilerin halini anlar hem de 11 ay boyunca fazlasıyla zorladığımız midemizi bi nebze rahatlatmış oluruz. Bunların yanında orucun bir yönü daha vardır ki insan boğazına sahip olduğu gibi eline ve diline de sahip olmalıdır.Dil yönüyle kötü sözden, fitneden, iftiradan, yalandan kendimizi uzak tutmalı ve bu sayede çevremizdekileride bizden gelicek bi kötülükten korumuş oluruz.Elimiz yönüyle bakıcak olursak insan her işini mutlak derecede eliyle yapmakta ve ihtiyacını eliyle gidermektedir.Kimi zaman hakkı olmayan bir malı çalar, kimi zaman koklamak için bir gülü tutar.Bu nedenledir ki elimizi bizi kötüye ulaştırıcak olan herşeyden uzak tutmalı hayır işlemek için kullanmaya özen göstermeliyiz.
Sahabe efendilerimizden birinden rivayet edilir ki; ''Peygamber efendimiz (sav) vefat ettikten sonra insanlar midelerini tıka basa doldurmaya başladılar.Mideleri doldu azgınlaştılar ve imanları zayıfladı.'' Bu sözden de anlayacağımız üzere çok yemek insanı insanlığından uzaklaştırır, duyguları sökülmüşçesine davranışlara iter ve sahabe efendimizin söylediği gibi imanlarının sarsılmasına yol açar. Orucun bir faydasıda budurki insan duygularıyla daha çok hareket etmeye başlar. Yoldan geçerken çoğu zaman göz ardı ettiğimiz hatta görmediğimiz o insanlara bu ayda yardım eder, bu amaçla iftar çadırları kurulur ve bir ayda olsa karınlarının doyması sağlanır. Ne demişler açın halinden ancak aç anlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder